ലഹിയുടെ രക്ഷകര്‍ > #3

അദ്ധ്യായം 3: ഏകത്വത്തിന്റെ താരങ്ങൾ
ഒരു സമാധാനപൂർവ്വം സൂര്യാസ്തമയത്തിന് പിന്നിൽ, വിളക്കിന്റെ സ്വന്തത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഗ്രാമപ്രദേശത്തിന്റെ സംഗീതകാരനായ അന്റോണിയോയും, അവസാനിച്ച സൈനികനായ സേസാരിനും വിശദമായ സംഭാഷണത്തിൽ പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. തിളക്കത്തിന്റെ വിളക്കുകൾ അവരുടെ വാക്കുകളുമായി സംഗതിയിൽ സംഗതിയാക്കുന്നു, വിഷയത്തിന്റെ ഉഷ്ണതയും സൗഹൃദത്തിന്റെ വാതിൽ നിന്നുണ്ടാക്കുന്നു.
Antonio
സേസാരേ, എന്റെ സോയ്സിന്റെ സാഹസം ഇന്നും ഗ്രാമത്തിൽ വിളിച്ചുകേട്ടുവരുന്നു. നിങ്ങളുടെ ത്യാഗം അപ്രത്യക്ഷമായിക്കാണപ്പെടുന്നില്ല.
Cesar
അന്റോണിയോ, നിനക്ക് ആയുധങ്ങളുടെ സ്പര്‍ശം അനുഭവിക്കാനുള്ള സാമര്‍ത്ഥ്യം ഉണ്ടാക്കുന്നത് നിന്റെ സംഗീതം മാത്രമാണ്. അത് നമുക്കുള്ള അത്യാവശ്യമായ സമയങ്ങളിലേയ്ക്ക് ജീവനുള്ളതാക്കുന്നു.
Antonio
അഹ്മദ്, നമ്മുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ മൂല്യം നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന് ശക്തിയെന്നാണ് ഞങ്ങളുടെ കണ്ണിലൂടെ കണ്ടുവരുന്നത്. പൊതുപ്രവർത്തനങ്ങളും പൊതുസമരങ്ങളും വരുന്ന ആപത്തിനെതിരെ നമ്മുടെ വഴികളും പൊതുപ്രവർത്തനങ്ങളും നിലനിൽക്കണമെന്ന് ഞങ്ങളും സമ്മതിക്കുന്നു.
Cesar
അതെ, അന്റോണിയോ. ഞാൻ പരപന്നായ ഭൂമിയിൽ നടന്ന യുദ്ധങ്ങൾ അന്താരാഷ്ട്ര മണ്ണിൽ നടന്നില്ല, എന്നാൽ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ എപ്പോഴും നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട നാട്ടിന്റെ വിളക്ക് പ്രകാശിക്കുന്നു. വിഭജനവും അശാന്തിയും ഉണ്ടാക്കുന്ന അവസ്ഥ ഞങ്ങളുടെ ജനങ്ങളെ പാടില്ലാത്തതാക്കാനാണ് ഞങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം.
Antonio
എന്റെ കൈകളിൽ നിറയുന്ന സംഗീതം മനോഹരമായ ഒരു പാട്ടലല്ല, ഏകത്വത്തിന്റെ വിളക്കാണ്. അത് ഞങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെ, ഞങ്ങളുടെ സംഘടനകളും, ഞങ്ങളുടെ വിജയങ്ങളും പറയുന്നു. അത് ഞങ്ങളുടെ ഭേദങ്ങളും പങ്കുവയ്ക്കുന്നു, ഞങ്ങളുടെ സംസ്കൃതിയുടെ വസ്ത്രത്തിന്റെ വാതിൽ പോകുന്നു.
Cesar
ഞങ്ങളുടെ ഏകത്വത്താൽ ഞങ്ങൾ ഈ അമൂല്യമായ ഭൂമിയെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിയും. വിഭജനം ഞങ്ങളെ ദുർബലപ്പെടുത്തുന്നു, ഏകത്വം ഞങ്ങളെ ശക്തപ്പെടുത്തുന്നു. ഒന്നായാലും, ഞങ്ങൾ എന്നെപ്പോലെ എന്റെ പാതയിൽ നിന്നും എന്റെ മാതൃഭൂമിയെ അപാരമായ അവസ്ഥയിൽ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയും.
Antonio
സുഹൃത്തേ, ഞങ്ങളുടെ ഏകത്വത്തെക്കുറിച്ചും, ഒരുപാട് ബന്ധങ്ങളും സംഗതികളും ഞങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ പടിഞ്ഞാറുകളും ഞങ്ങളുടെ പിതൃക്കാരുടെ ആദരവും സ്മരണയും സംരക്ഷിക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ സംഗതികൾ പഴയ ബലേത്ത് മരത്തിന്റെ ശാഖകളും പോലെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു, അത് എളുപ്പമായി പ്രതിരോധിക്കാനും അസാധ്യമായി പ്രതിരോധിക്കാനും കഴിയും.
Cesar
ഞങ്ങൾ എന്നെപ്പോലെ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നാട്ടിന്റെ സ്നേഹത്തിന് അന്താരാഷ്ട്ര മണ്ണിൽ നടന്നില്ല. ഞങ്ങൾ വിഭജനവും അശാന്തിയും കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്, അത് ഞങ്ങളുടെ ജനങ്ങളെ വിളിക്കാനും പാടില്ലാത്തതാക്കാനും ഞങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം.
Antonio
ഞങ്ങളുടെ ഏകത്വത്തെ ഓർമ്മിക്കുകയും, ഒരുപാട് സംഗതികളും പങ്കുവയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ സംഗീതം ഉണ്ടാക്കുന്നു, ഞങ്ങളുടെ ആത്മാവിൽ ധൈര്യം ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ പിതൃക്കാരുടെ ആദരവും ഞങ്ങളുടെ സംസ്കൃതിയുടെ പാട്ടാണ് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ സംഗീതം നിറയുന്നത്. ഞങ്ങളുടെ പിതൃക്കാരുടെ ആദരവും ഞങ്ങളുടെ സംസ്കൃതിയുടെ പാട്ടാണ് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ സംഗീതം നിറയുന്നത്.
അദ്ധ്യായം 3 അന്തമായി അന്റോണിയോയും സേസാരും സൗഹൃദത്തിന്റെ ഒരു അവസരം പങ്കുവയ്ക്കുന്നു, അവരുടെ ആത്മാവുകളും ഒരു സുന്ദരമായ സ്വരഗാനത്തിന്റെ സ്വരങ്ങളും പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. അവരുടെ സംഭാഷണം ഏകത്വത്തിന്റെ ശക്തിയും അന്താരാഷ്ട്ര മണ്ണിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ശക്തിയും ഓർമ്മിക്കുന്നു.